The Legends of Luke Skywalker is een verzameling van zes verhalen over Luke Skywalker, verteld door verschillende personen waarvan de meeste deze verhalen weer van anderen gehoord. Zo kunnen we er vrij zeker van zijn dat deze verhalen lang niet altijd helemaal correct zijn.
Het omliggende verhaal gaat over de bemanning van een schip dat onderweg is naar Canto Bight, waar een verstekeling onopgemerkt van het schip zal moeten ontsnappen. Gedurende de reis vertellen de bemanningsleden elkaar verhalen die ze over Luke gehoord hebben.
Van het eerste verhaal ’The Myth Buster’ dat door de kok van het schip verteld wordt, kunnen we zeker zijn dat het niet waar is, de kok is er namelijk van overtuigd dat het hele verhaal van A New Hope een hoax is. Luke en zijn vrienden zouden een oplichtersbende zijn die door de Rebellen gebruikt worden om moraal hoog te houden. De Death Star was een hoax en Alderaan is door bommen opgeblazen en ga zo nog maar even door. De sfeer van het verhaal is nogal vervelend, vooral omdat de verteller nogal minachtend doet en wij als lezer weten dat hij uit zijn nek kletst, maar dat is natuurlijk het doel van dit verhaal.
Het tweede verhaal, ’The Starship Graveyard’, speelt zich af tijdens de Battle of Jakku, we volgen een Imperial die gewond raakt als deze aan boord is van een Star Destroyer die neerstort. De Imperial wordt vervolgens op de planeet door een mysterieuze vreemdeling gered. De vreemdeling helpt de Imperial naar een veilige plaats maar laat onderweg een aantal vaardigheden zien die niet menselijk lijken. Dit verhaal leest een stuk fijner weg en is een stuk interessanter dan het eerste. Het geeft de indruk dat we Luke volgen, hoewel dat nooit echt bevestigd wordt. Gaandeweg demonstreert Luke een aantal vaardigheden die grote implicaties hebben als deze daadwerkelijk zo gebeurd zijn.
De derde legende, ’Fishing in the Deluge’, was ontzettend interessant en was naar mijn mening veel en veel te kort, dit had een compleet boek op zichzelf mogen zijn. Luke komt aan op een waterplaneet waar hij van de locale bevolking wil leren. De inwoners van deze planeet hebben kennis van de ’Tide’, hun interpretatie van de Force, maar voordat men Luke hiermee wil helpen zal hij eerst een aantal opdrachten moeten vervullen, die variëren van leren ademen onder water tot de planeet rondvliegen op een Wind-truster, een dier dat voornamelijk in de lucht leeft. Gedurende zijn opdrachten zien we dat Luke heel erg gemotiveerd is om zowel te leren als les te geven.
In ’I, droid’ volgen we een droid die tegen zijn zin als bewaker ingezet wordt in een mijn waar andere droids werk doen dat voor organische wezens onmogelijk is door de gevaarlijke zuren die in de mijn aanwezig zijn. Ook droids houden het hier niet lang vol dus wanneer R2-D2 in deze mijn terecht komt is het belangrijk dat Luke hem komt redden.
Net als bij de andere verhalen is het maar de vraag in hoeverre dit verhaal echt gebeurd is, maar het lijkt er op dat we hier te weten komen waarom Luke in de Sequel Trilogie geen synthetische huid meer om zijn robothand heeft zitten.
’The Tale of Lugubrious Mote’ is het meest bizarre van de zes verhalen. Hier volgen we Lugubrious Mote, een Mole-flea die altijd op het lichaam van Salacious Crumb geleefd heeft maar die in het paleis van Jabba kennis maakt met Princes Leia en vervolgens Luke Skywalker helpt bij zijn gevecht met de Rancor. Ik snap de bedoeling achter dit ontzettend uitbundige en overdreven verhaal, maar naar mijn mening ging het veel en veel te lang door, het idee was leuk, maar ging heel snel vervelen.
’Big Inside’ was vervolgens weer een uitstekend verhaal dat wat mij betreft ook uitgediept had mogen worden in een eigen boek. Luke komt met een wetenschapper in het lichaam van een Exogorth, of Space Slug, terecht. Ze moeten hier zien te overleven en een weg naar buiten zien te vinden. Maar gedurende het avontuur staan ze versteld van de grote hoeveelheid wezens die in harmonie met, en binnenin, de Exogorth leven. Wanneer Luke aanwijzingen vindt van Force users die eerder in deze Exogorth terecht gekomen zijn word uitvinden wie zij waren zijn hoofddoel. Ontsnappen is meer bijzaak omdat de ”muurtekeningen” die deze wezens achtergelaten hebben erg interessante verwijzingen naar ’the mist’ maken, wat Luke interpreteert als een voor hem nieuwe vorm van de Force.
Het is vrij duidelijk dat de meeste van de verhalen in The Legends of Luke Skywalker niet helemaal gebeurd zijn zoals ze verteld worden, en wellicht zijn sommige zelfs helemaal niet gebeurd. Maar het is wel zeker dat deze verhalen in de Star Wars wereld rond gaan, dit is wat een hoop mensen van Luke denken, lang niet alle verhalen over hem zijn correct, maar hij is hoe dan ook bekend en mensen hebben meningen over zijn kunde en activiteiten.
Het boek is op jongere lezers gericht en leest dan ook vrij eenvoudig weg, maar de inhoud van de verhalen is voor alle leeftijden interessant, hoewel het verhaal van Lugubrious Mote het bij jongere lezers waarschijnlijk beter doet dan bij de wat oudere. Alle verhalen worden vergezeld door een beroemd citaat uit de films en een prachtige tekening van artiest J.G. Jones.
The Legends of Luke Skywalker is zeker een aanrader voor fans van Luke of de verschillende aspecten van de Force.
Heb je het boek al gelezen? Deel je mening dan in de comments. En wellicht is het interessant om op twitter de hashtag #LukeWeek eens te bekijken, onder deze hashtag is Florian van Jedi-Bibliothek een leuke discussie gestart over de verschillende verhalen in dit boek.