Heir to the Jedi begint kort na de vernietiging van de Death Star tijdens the Battle of Yavin, en speelt zich voor de gebeurtenissen van de Star Wars comic serie van Marvel af.
Het geeft ons een avontuur met Luke Skywalker. Luke krijgt de opdracht om een briljante cryptograaf, die gevangen wordt gehouden door the Empire, te bevrijden en te herenigen met haar familie zodat zij de Rebel Alliance zal helpen met het kraken van Imperial encripties. Met de hulp van het nieuwe personage Nakari Kelen gaat hij aan de slag, maar onderweg komen de twee verschillende obstakels tegen die eerst opgelost moeten worden voor zij hun missie daadwerkelijk kunnen voltooien. Gedurende het verhaal stort Luke zich ook op de Force, en probeert zich hier bekender mee te maken. Hoewel hij daar zonder de hulp van Obi Wan Kenobi redelijk wat moeite mee heeft weet Nakari hem veel verder te duwen dan dan hij alleen gekomen zou zijn. Met haar hulp begint hij geleidelijk te begrijpen hoe de Force in elkaar steekt en krijgt hij het voor elkaar om noodles te bewegen. Hij heeft nog een flinke weg te gaan voor hij in staat zal zijn zijn Lightsaber naar zich toe te roepen in de grot van de Wampa in The Empire Strikes Back, maar de eerste stap is genomen.
Hearne heeft het boek in de eerste persoon geschreven, wat pas de tweede keer is in de geschiedenis van Star Wars (I, Jedi van Michael Stackpole was de eerste), dit geeft het boek een iets andere sfeer dan we in de Star Wars wereld gewend zijn, maar het is wel iets waar de lezer erg snel aan went. De schrijfstijl is gedurende het hele boek redelijk eenvoudig, maar wel nogal wisselvallig qua tempo, het verhaal begint nogal traag en komt pas laat echt op gang.
De eerste helft van het boek voelt meer als een stel voorgaande mini quests in een RPG, Luke en Nakari hebben bijvoorbeeld niet genoeg credits om hun missie uit te voeren, dus moeten ze eerst een klus aannemen van de vader van Nakari om zo de benodigde credits te verdienen om Nakari’s schip te upgraden, zodat ze deze voor hun oorspronkelijke missie kunnen gebruiken.
De eerdere gebeurtenissen voelen niet heel belangrijk aan en het lijkt nooit alsof de personages daadwerkelijk in gevaar verkeren. Pas wanneer ze aan hun daadwerkelijke reddingsmissie beginnen wordt het spannender en neemt het tempo vlot toe.
Ik had liever gezien dat die eerdere situaties uit het boek geschrapt waren en de hoofdmissie een stuk uitgebreider was.
In eerste instantie zou Heir to the Jedi samen met Razor’s Edge (Martha Wells) en Honor Among Thieves (James S.A. Corey) de Empire and Rebellion trilogie vormen, drie op zichzelf staande verhalen, elk met één van de drie hoofdpersonen in de hoofdrol, maar de eerste twee delen vielen door de reorganisatie van het Star Wars Canon onder de Legends banner. Lucasfilm besloot echter om Heir to the Jedi wel als een van de eerste Canon boeken te beschouwen, wat eerlijk gezegd misschien niet de beste beslissing was. Los van het feit dat de drie boeken nu vreemd opgebroken zijn, is dit verhaal niet van het hoogste kaliber, en de relatie tussen Luke en Nakari maakt de manier waarop Luke met Leia omgaat in The Empire Strikes Back erg vreemd, vooral omdat hij Nakari in Empire compleet lijkt te zijn vergeten, terwijl ze in dit boek juist heel veel voor hem lijkt te betekenen.
Een van de hoogtepunten van het boek is de introductie van een nieuwe levensvorm, tijdens de klus voor Nakari’s vader komen de twee Fexian Skullborers tegen, onzichtbare wezens die zich uit bomen op de hoofden van andere wezens laten vallen, en vervolgens diens hersenen verorberen. Deze angstaanjagende wezens zou ik graag nog eens in een boek of comic terug zien.
In zijn geheel is Heir to the Jedi een prima vermakelijk boek, maar het is zeker geen topper.